Ο Τσίπρας είναι υποχρεωμένος να διαβεί τον Ρουβίκωνα!

Γράφει ο Μαγια

Πρόλογος  ΟΙΚΟΝΙΚΗΣ : Ο αγνώστων στοιχείων εσωκομματικός (κάνει μπαμ!) επικριτής του Λαφαζάνη και του Λαφαζανισμού, επισημαίνει την αγοραφοβική πολιτική του τελευταίου αλλά ουδόλως ασχολείται με την κυρίαρχη ουτοπία της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και των «επιδέξιων διαπραγματευτών», που υποτίθεται  ότι  θα θαμπώσουν τους ΔΝΤούδες με τα διαπραγματευτικά skills  που διαθέτουν και θα αποτάξουν τον σατανά των Μνημονίων…Κύριε σύντροφε, να τα λέμε όλα, και τα λάθη και τα σωστά, και των μεν και των δε……

Tο κείμενο του ΜΑΓΙΑ :

Όχι, δεν έχει «κολλήσει» ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο κι αν επιμένουν οι δημοσκόποι και οι ποικιλώνυμοι γκεμπελίσκοι της Διαπλοκής. «Κολλημένα», στα γκρεμισμένα κάγκελα, είναι...μόνο τα μυαλά κάποιων επαγγελματιών της ανεύθυνης και ανέξοδης διαμαρτυρίας και ιεροκηρύκων της μετά καπιταλισμόν ευδαιμονίας. Που βλέπουν την απελπισμένη κοινωνία να έρχεται καταπάνω τους, αποζητώντας στήριγμα κι ελπίδα κι αυτοί φοβισμένοι λακάνε και κλείνονται στην «ασφαλή κρύπτη» του 5%...
Φαντάζεσθε, τι θα είχε συμβεί εάν ο Λαφαζάνης και οι θαμώνες της πλατφόρμας του ζούσαν την περίοδο της ναζιστικής κατοχής και καλούνταν να συνυπογράψουν την ιδρυτική διακήρυξη του ΕΑΜ;...
Οι πολίτες που κατέφυγαν το 2012 στον ΣΥΡΙΖΑ και εκτόξευσαν τη δύναμή του στο 27% δεν έριξαν στην κάλπη μαζί με την ψήφο και πιστοποιητικό αψεγάδιαστης αριστεροσύνης. Το ίδιο θα συμβεί και στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, τις οποίες το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα κερδίσει με μεγάλη διαφορά, καθώς ο ευρισκόμενος σε απόγνωση λαός θα τιμωρήσει παραδειγματικά τα κόμματα της μνημονιακής βαρβαρότητας.
Το πολυπλόκαμο καθεστώς δεν μπορεί, πλέον, να φράξει το δρόμο του ΣΥΡΙΖΑ προς την εξουσία. Οσο κι αν ψεύδεται, εκβιάζει, λοιδορεί, συκοφαντεί, απαξιώνει, κατασκευάζει ενδιάμεσα κόμματα, στηρίζει παραπαίουσες ηγεσίες, χρησιμοποιεί την εσωκομματική αντιπολίτευση του Λαφαζάνη και αναδεικνύει την επιθετικότητα του ΚΚΕ απέναντι στη ρεαλιστική στρατηγική της Κουμουνδούρου.
Ο Τσίπρας, ωστόσο, είναι υποχρεωμένος να διαβεί τον Ρουβίκωνα των κουκουεδίστικων ιδεοληψιών και πρακτικών, να παροπλίσει το «αριστερόμετρο»,

να δώσει πνοή και χώρο στις υγιείς και δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, να μετουσιώσει την ψήφο του πολίτη που πάσχει, του άνεργου, του φτωχού, του χρεωμένου σε ψήφο εμπιστοσύνης κι ελπίδας.
Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε ότι, στις παρούσες δραματικές συνθήκες -εθνικής υποτέλειας και κοινωνικής εξαθλίωσης- αποτελεί μονόδρομο η σύμπηξη ενός μεγάλου προοδευτικού κοινωνικοπολιτικού μετώπου για τη διάσωση και αναγέννηση της χώρας, στα πρότυπα του ΕΑΜ, με τεκμηριωμένη την εναλλακτική ριζοσπαστική πρόταση για την ανατροπή της πολιτικής του Μνημονίου και τη δημοκρατική ανασυγκρότησης και ανάπτυξη της χώρας.
Ιδού, το μεγάλο στοίχημα της Αριστεράς. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και την υπόλοιπη Ευρώπη!